σα νεκρού, θαμμένη*
θα την ξεθάψω,
πρώτα για μένα,
μετά για σένα
και έπειτα για τον
καθένα**
και θα κολλήσω
κομμάτια
στα πλευρά και στην πόρτα σου
να τα αγγίζω όταν κοιμάσαι
να τα χαιρετώ όταν ξυπνώ
επειδή όταν μου λείπει η αμηχανία
σκέφτομαι εσένα, εσένα, εσένα
που δε ξέρω
θα σε ψάξω όμως,
πως αλλιώς-
