...

Είναι καλό να έχεις επιλογές. Ακόμα και αν κάνεις τις λάθος. Τον τελευταίο καιρό κάνω τις λαθος σκέψεις, τις λάθος κινήσεις, παίρνω τις λάθος αποφάσεις, καταλήγω στις λάθος επιλογές. Αλλά δεν πειράζει. Τουλάχιστον εμένα. Δεν ξέρω βέβαια τι αντίκτυπο υπάρχει στους ανθρώπους γύρω μου... και αυτή είναι η μόνη μου αγωνία...

Όσον  αφορά τον εαυτό μου μπορεί να υπάρχει μια κάποια φθορά αλλά έχει και αυτό την θετική του πλευρά... Έχεις κάτι να διορθώσεις στο μέλλον.. Κάτι να αγωνιάς, και να προσπαθείς και να ελπίζεις...Αγαπώ τα λάθη μου... όταν κάνω τα πάντα για να τα διορθώσω... Γιατί όπως είχε πει μια φίλη είμαστε αυτό που κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε... Ή κάπως έτσι...

Εκεί που θέλω να καταλήξω..- κάτι που σπάνια καταφέρνω - είναι ότι ακόμη πιστεύω ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο... Αρκεί να αλλάξεις τον εαυτό σου.. όχι υποκριτικά , ούτε καταναγκαστικά αλλά βαθιά και αληθινά... Αν καταφέρεις να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράματα .. Αν αποφασίσεις να μην πάρεις τον εύκολο δρόμο των καταφάσεων αλλα να έχεις το κουράγιο κηνυγήσεις το όνειρο το άπιαστο... Με όποιο κόστος...

Και κυρίως να διώξεις τους φόβους... Και κυρίως τον φόβο να μείνεις εσύ και ο εαυτό σου.. Να συνηθίσεις την μοναξιά χωρίς να ξεχάσεις την ομορφιά των ανθρώπων να πέρασαν και άφησαν υπέροχα πράματα.. 

Και επειδή ο δρόμος μπροστα για όλα αυτά έιναι μακρύς και δύσκολος πρέπει να περνάμε καλα.. Οπότε παρεάκια, ποτάκια, παραλίες και διακοπούλες.... Τα λέμε πάλι ίσως το φθινόπωρο...


 . . . . .