Περπάτησα στις ρίζες των ανθών
στις άκρες των μαλλιών σου
να θυμηθώ να ξεχάσω το άρωμά τους
Περπάτησα πάνω στις γραμμές των τραίνων
στα παγκάκια που σείονται
να αποσιωπήσω την βοή του ανέμου σου
Περπάτησα στον κόκκινο κρυμμένο ήλιο
στα απειλητικά ροζ πούπουλα τριγύρω
να ακουμπήσω τον ανείπωτο φόβο μου
Περπάτησα ανάμεσα στις παράνομες δυάδες
και στις υπέρ του δέοντος νόμιμες τετράδες
να αφουγκραστώ την θλιμμένη ομοιότητά τους
Περπατώ στο σοκάκι που τόσο θα θελα να έκρυβα
τις μνήμες που ποτέ δεν θα έχω
και στέκομαι ανέλπιστα μέχρι το σούρουπο να μ αποδείξει λάθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου