. . . 2013..

   
    Δεν αλλάζει κάτι. Ο χρόνος δεν τεμαχίζεται... Συνεχίζουμε να στρεφόμαστε γύρω από τον ήλιο στην τροχιά μας χωρίς καμία διαφορά...

Οι πρωτοχρονιές είναι εκεί για να μας παρακινούν να πάρουμε πάλι την ζωή στα χέρια μας..

Και καλά νέα αρχή μήπως και αποφασίσουμε τελικά which side are we on..?

Και έρχεται εκείνη η καταραμένη ώρα της αυτοκριτικής και κάπου ανάμεσα στα ανούσια γέλια, τις φωνές, το ποτό.. καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να αποκλείσεις εκείνους που σε καταπιέζουν, να χαμηλώσεις τις φωνές εκείνων που προσπαθούν να καθορίσουν ποιος είσαι, να θυσιάσεις την ομορφιά , την αγάπη , την ευτυχία( πλασματική ή αληθινή??)  για το καινούργιο, το διαφορετικό..

Συνειδητοποιείς λοιπόν , ότι ευτυχώς, δεν είσαι όμοιος με κανέναν, δεν αξιολογείς τους ανθρώπους και τις καταστάσεις με τα ίδια σταθμά και τελικά αρχίζεις να διαμορφώνεις την δικιά σου αντίληψη για τον κόσμο, την αλήθεια, την ομορφιά...

Το θέμα , το φλέγον και το αιώνιο είναι αν θα καταφέρεις να στηρίξεις την δική σου θεώρηση των πραγμάτων ή αν απλά την επόμενη μέρα θα συνεχίσεις να ανέχεσαι, να άγεσαι και να φέρεσαι, να καταπιέζεσαι, να επιτρέπεις στον εαυτό σου να μην περνάς καλά...

Remains to be seen μάλλον... Ελπίζω να μην απογοητεύσω τον εαυτό μου. Πάλι.

     Ίσως τελικά να αλλάζει κάτι. Κάτι μικρό και ασήμαντο στον καθένα μας.
Εμείς έχουμε την ευθύνη τούτη.

Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο, κάτι δικό μας ,κάτι που να μην ανακουφίζει τα κατώτερα ένστικτά μας, κάτι που να εξυψώνει ό,τι ανθρωπινότερο υπάρχει μέσα μας..

Να μην επαναπαυόμαστε σε ένα απλό γεγονός. Είτε αυτό λέγεται ζωή, είτε αναπνοή, είτε καλοπέραση, είτε ποτό, είτε στους ανθρώπους γύρω μας. Χάνουμε το νόημα.

Με την ελπίδα της αλλαγής, εύχομαι ένα όμορφο, δυναμικό , αισιόδοξο 2013..!

I thank you all....