... Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιὸ πολύ,
ὅμως ἡ δική σου τρυφερότητα πόσο καιρὸ ἀκόμα θὰ βαστάξει;
Ὅ,τι μᾶς γλύκανε, τὸ ξέπλυνε ὁ χρόνος κι ἡ συναλλαγή,
ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς χαμογέλασαν βουλιάξαν σὲ βαθιὰ πηγάδια
καὶ μείναν μόνο κεῖνοι ποὺ μᾶς πλήγωσαν,
ἐκεῖνοι ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τοὺς ὑποταχτοῦμε.
Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν πιὸ πολύ...
..Γλυκός που μπορεί να γίνει ο πόνος..
Τόσο, που αργά ή γρήγορα χάνει την ταυτότητά του..
Και γίνεται πικρή ευχαρίστηση.
Και ο δρόμος των δακρύων, η λύτρωση.
..Ευτυχώς, δεν έχουν στερέψει τα δάκρυα.
..Ευτυχώς υπάρχει η μουσική.
και η αλήθεια
και οι άνθρωποι.
*Εκείνοι που μας παίδεψαν~Ντίνος χριστιανόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου