καλύτερη κι ἀπ᾿ ὅ,τι λαχταροῦσα,
τώρα ποὺ μοῦ ῾ρθαν ὅλα ὅπως τὰ ῾θελα
κι ἀρχίζω νὰ βολεύομαι μὲς στὴν κρυφὴ χαρά μου,
νιώθω πὼς κάτι μέσα μου σαπίζει..
..The grass was greener The light was brighter The taste was sweeter The nights of wonder ..With friends surrounded T he dawn mist glowing The water flowing The endless river...
Forever and ever. . . .
*Τέλος~ Ντίνος Χριστιανόπουλος
Well, God bless your crooked little heart St. Louis got the best of me
I miss your broken-china voice
How I wish you were still here with me
Well, you build it up, you wreck it down
You burn your mansion to the ground
When there's nothing left to keep you here, when
You're falling behind in this
Big blue world
Oh you go to
Hold on, hold on
You got to hold on
Take my hand, I'm standing right here
You got to hold on
Down by the Riverside motel,
It's 10 below and falling
By a 99 cent store she closed her eyes
And started swaying
But it's so hard to dance that way
When it's cold and there's no music
Well your old hometown is so far away
But, inside your head there's a record
That's playing, a song called
Hold on, hold on
You really got to hold on
Take my hand, I'm standing right here
And just hold on.
Δεν αλλάζει κάτι. Ο χρόνος δεν τεμαχίζεται... Συνεχίζουμε να στρεφόμαστε γύρω από τον ήλιο στην τροχιά μας χωρίς καμία διαφορά...
Οι πρωτοχρονιές είναι εκεί για να μας παρακινούν να πάρουμε πάλι την ζωή στα χέρια μας..
Και καλά νέα αρχή μήπως και αποφασίσουμε τελικά which side are we on..?
Και έρχεται εκείνη η καταραμένη ώρα της αυτοκριτικής και κάπου ανάμεσα στα ανούσια γέλια, τις φωνές, το ποτό.. καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να αποκλείσεις εκείνους που σε καταπιέζουν, να χαμηλώσεις τις φωνές εκείνων που προσπαθούν να καθορίσουν ποιος είσαι, να θυσιάσεις την ομορφιά , την αγάπη , την ευτυχία( πλασματική ή αληθινή??) για το καινούργιο, το διαφορετικό..
Συνειδητοποιείς λοιπόν , ότι ευτυχώς, δεν είσαι όμοιος με κανέναν, δεν αξιολογείς τους ανθρώπους και τις καταστάσεις με τα ίδια σταθμά και τελικά αρχίζεις να διαμορφώνεις την δικιά σου αντίληψη για τον κόσμο, την αλήθεια, την ομορφιά...
Το θέμα , το φλέγον και το αιώνιο είναι αν θα καταφέρεις να στηρίξεις την δική σου θεώρηση των πραγμάτων ή αν απλά την επόμενη μέρα θα συνεχίσεις να ανέχεσαι, να άγεσαι και να φέρεσαι, να καταπιέζεσαι, να επιτρέπεις στον εαυτό σου να μην περνάς καλά...
Remains to be seen μάλλον... Ελπίζω να μην απογοητεύσω τον εαυτό μου. Πάλι.
Ίσως τελικά να αλλάζει κάτι. Κάτι μικρό και ασήμαντο στον καθένα μας.
Εμείς έχουμε την ευθύνη τούτη.
Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο, κάτι δικό μας ,κάτι που να μην ανακουφίζει τα κατώτερα ένστικτά μας, κάτι που να εξυψώνει ό,τι ανθρωπινότερο υπάρχει μέσα μας..
Να μην επαναπαυόμαστε σε ένα απλό γεγονός. Είτε αυτό λέγεται ζωή, είτε αναπνοή, είτε καλοπέραση, είτε ποτό, είτε στους ανθρώπους γύρω μας. Χάνουμε το νόημα.
Με την ελπίδα της αλλαγής, εύχομαι ένα όμορφο, δυναμικό , αισιόδοξο 2013..!
