Μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια...



... Έρχεται από το πουθενά μερικά ήσυχα ,ζεστά βράδια μια μελαγχολία... Και σκάβεις βαθιά μέσα στις αναμνήσεις να βρεις κάτι.. Κάτι που να σε κάνει να ξαναρχίσεις .. Κάτι να θυμάσαι το επόμενο πρωί που θα ξυπνήσεις... Αχ ... και είναι τόσο βάρβαρα τα πρωινά... Και τόσο γλυκά μελαγχολικές οι νύχτες... Και πώς το πρωινό φως ξεθωριάζει , σχεδόν εξαφανίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα...Και τις αισθήσεις.. Και τις μνήμες... 

Θα περάσει και αυτή η νύχτα.... Και θα μας βρει το πρωί... 
Ας μην ξεχαστεί καμία νύχτα...
Και ας κρατήσουμε κάθε πρωί την απόγευση της νύχτας....
Πώς γίνεται να μην ξεχασουμε τίποτα και να πάμε μόνο , σταθερά και μόνο μπροστα?

Κάθε νέα μέρα, ένα όμορφο πρωινό και ένα νέο ξεκίνημα...
Και πριν από αυτό μια μοναδική, αξέχαστη νύχτα από την ζωή μας.....

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Σήμερα είναι η δική μας πρεμιέρα. Κι αυτή εδώ είναι η πρώτη μας προκήρυξη. Στην Ελλάδα, κάθε φορά που ξεφυτρώνει μια νέα εφημερίδα, ένα νέο πολιτικό κόμμα, μια νέα οργάνωση, όλοι αυτοί στις προγραμματικές τους διακηρύξεις ισχυρίζονται ότι ακριβώς αυτούς περίμενε πώς και πώς ο τόπος για να καλύψουν το κενό που υπάρχει στο χώρο. Εμείς τέτοιες φιλοδοξίες δεν έχουμε. Άλλωστε, στην σημερινή Ελλάδα που τα πάντα είναι σχεδόν ψεύτικα, μακιγιαρισμένα όπως οι μασκαράδες το Τριώδιο , σε μιαν Ελλάδα-μαιμού, ας μείνει ένα τουλάχιστον γνήσιο και ατόφιο:το κενό.

Στην Ελλάδα των ημερών μας και προπάντων των νυκτών μας , η καρδιά του προβλήματος είναι η καρδια. Δηλαδή , ο έρως , αφού αυτός είναι η καρδιά όλων των άλλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος. Εδώ όλοι είναι ερωτευμένοι με κάτι, έτσι δηλώνουν : "Έχω έρωτα με την πολιτική "," Η σχέση μου με την δημοσιογραφία είναι αμιγώς ερωτική "," Με την ποίηση ο δεσμόσ είναι καθαρά ερωτικός" ,"Είμαι ερωτευμένος με την ομάδα μου" , "Τι να σου πω, αυτό το στιφάδο το ερωτεύτηκα" , και ούτω καθεξής.

Όλα αυτά ωραία μεν στη θεωρία, στην πράξη όμως τι γίνεται ώστε ο έρως να είναι ολοκληρωμένος? Και πράξη στο προκείμενο είναι μία και μόνη: σεξ. Αλλά και το σεξ στην Ελλάδα σήμερα κατάντησε ΔΕΚΟ, ήτοι εξευτελίστηκε σε υποτονικό , μηχανιστικό, δημοσιουπαλληλική ρουτίνα, βαρεμάρα σκέτη, χασμουρητό με μια λέξη λεξη κατεστημένο. Επιτέλους, ας χτυπήσουμε το καταστημένο εδ εδώ ακριβώς που πονάει!

"Έρως ανίκατε μάχαν" είπε εκείνος ο αρχαίος. Εντάξει. Όταν όμως ο έρως διεκπερειώνεται χωρίς καμιά απολύτως μάχη στο κρεβάτι, στο χαλί ή στο μωσαικό ή όπου αλλού, όταν το παιχνίδι σε αποκοιμίζει σαν να βλέπεις στην τηλεόραση ελληνικό σίριαλ, τότε πού πάμε ;.. Πού επιτέλους πάμε;.. Δίχως μάχη , ο έρως-σεξ δεν είναι δυστυχώς "ανίκατος" , αντίθετα, ηττημένος είναι, χαμένος είναι από χερι.

Κηρύσσουμε από σήμερα νέες επαναστατικές, αναρχικές πρακτικές στο καίριο τούτο, εθνικής σημασίας πρόβλημα. Και για να είμαστε απόλυτα σαφείς , δίνουμε μερικά πρώτα υποδείγματα σεξιστικής συμπεριφοράς. Ενώ είστε με τον ερωτικό σας παρτενέρ σε περίπτυξη ή έστω σε θέση προθέρμανσης ή εξόρμησης και διαπιστώνεται από την πλευρά του παθητική εντελώς αποδοχή της μοίρας του, πετάτε στη γωνία του χώρου στον οποίο βρίσκεται δυο, τρεις τρακατρούκες που έχετε φροντίσει να προμηθευτείτε εγκαίρως. Ή έχοντας το το ένα χέρι σας περασμένο στο λαιμό του συντρόφου σας ή αλλού, με το άλλο ανάβετε κρυφά με τον αναπτήρα σας ένα βεγγαλικό ή άλλη κροτίδα και, εννοείται , τα πετάτε στην γωνία, όχι και να καείτε πακέτο. Ή, αν τα πιο πάνω αποδεικνύονται αναποτελεσματικά, χρησιμοποιείτε ισχυρότερα μέσα: βαρελότα. Υπάρχουν όμως και τα πολύ μεγάλα κόλπα: τραβάτε μερικές ριπές στον αέρα με την καραμπίνα ( κατά προτίμηση με κομμένη την κάννη) ή με 38άρι ή 45άρι ή άλλο νούμερο που τό χετε για τυχερό - οι τελευταίες όμως αυτές τεχνικές είναι δυνατόν λόγω του συγκλονιστικού σοκ, να φτάσουν σε δυσάρεστα αποτελέσματα, δηλαδή σε αιφνίδια απόσυρση  (κοινώς τράβηγμα) του παρτενέρ σας με κατάληξη την καταλυτική  (κοινώς μηδέν) συμμετοχή του. 

Εν πάση περιπτώσει, με τις μεθόδους που προτείνουμε , οι αναπόφεκτες δονήσεις που προκαλούνται στον ή στην (έπρεπε και πρωτύτερα να σημειώνουμε το στον ή στην αναλόγως , προς αποφυγήν πρεξηγήσεως)  παρτενέρ σας , οι αναταράξεις και οι ανακατατάξεις επί του στρώματος ή του χαλιού ή του μωσαικού ή όπου αλλού, δημιουργούν οπωσδήποτε φοβερή έκτηξη πάθους στην διεξεγωγή του σεξ, πυροδοτούν αλυσιδωτές εκλύσεις πολλαπλών οργασμών, με μία λέξη γίνται το σώσε ή το έλα να δεις ή της τρελής ή χαμός ( εδώ δεν βρίσκουμε τώρα πρόχειρη , μια άλλη έκφραση, νομίζουμε πάντως ότι δώσαμε πλήρη εικόνα του επερχόμενου σεισμού). Με την διαδικασία αυτή επιτυγχάνετε να μανιπουλάρετε (αυτό το πήραμε από συναδελφική προκήρυξη, συγγνώμη) τον άλλον ή την άλλην και, τελικά , αν όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες προστρέχουν στις μεθόδους που προτείνουμε με τον συνδυασμό επί τόπου αυτοσχεδιασμού και άλλων τυχόν συνιστωσών, τότε η επιστημονικώς τεκμηριωμένη ενέργεια η αναπτυσσόμενη κατά την πράξιν θα έχει βαθύτερες επιπτώσεις ευεργετικές και και για τον οργανισμό των εν προκειμένω πρωταγωνιστών αλλά και για τονε εθνικό οργανισμό, διότι θα προκύπτει αναζωογόνηση και δραστηριοποίηση των κυττάρων με συνέπεια να σημάνει για όλους μας συναγερμός εγρήγορσσης εις θέσιν μάχης και έτσι θα κατορθώσουμε να ξεκολλήσουμε από την αποβλακωτική υπνηλία στην οποία μας ωθούν όλα αυτά τα τρελά και κουφά που συμβαίνουν στον τόπο μας. Θα απελευθερωθεί λοιπόν ο πολίτης από την αδιαφορία και την απάθεια που χαρακτηρίζουν αλίμονο τη στάση του στα κακώς κείμενα και κακώς δρώμενα στην Ελλάδα του 2012. Οπότε μπαίνουν επιτέλους οι βάσεις για μια γενικότερη εθνική εκτόξευση και εξέγερση προς ένα αύριο λαμπερό βέβαια και όχι γκρι σκούρο προς το μαύρο όπως σήμερα. 

Η ΠΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΩΦΕΛΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΞ!!!!



~ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ 31 ΝΟΕΜΒΡΗ , ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ  "Η ΚΟΝΤΡΑ" ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ.




ΥΓ. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΚΑΚΟΚΕΦΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΝΕΑ ΦΙΛΙΚΑ ΜΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΓΙΑ ΟΜΟΡΦΗ( ΕΡΩΤΙΚΗ) ΖΩΗ.. 


Απο 'δω και πάνω...

Τα λέει όλα πιστεύω. Από δω και πάνω πεινασμένη μου καρδιά, με χαρά και δάκρυα σε χορταίνω. Από δω και πάνω δε ρωτάω άλλο πια τι ζητώ που πάω και ποιος να ΄μαι. Από δω και πάνω σταματώ τις προσευχές, από δω και πάνω δε φοβάμαι. Από δω και πάνω τραγουδώ για τη φωτιά, κι απ' του κόσμου το καμίνι ξεμακραίνω.