Εθνική Επέτειος. . .



25η αύριο... άλλη μια φορά ...
και απορώ, πως οι μεγαλύτεροι δεν έχουν βαρεθεί πια κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια...
δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να δείχνω τόσο μεγάλο ενθουσιασμό που αλλάζει η ώρα στα 40 μου. . .
Το πρωί, για δουλιές επισκεύθηκα το κέντρο... Είδα ζωή ακόμα... Είδα φτώχεια, είδα πλούτο, είδα ανθρώπους με κέφι και χωρίς... Ο καθένας μόνος του... Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με έναν συμπαθέστατο άνθρωπο, ιδιοκτήτη ενός απαρχαιωμένου, με την γλυκίτατη έννοια της λέξης, μπουγατσάδικου... Κάπου στη Σόλωνος, πιάσαμε λίγο την κουβέντα περιμένοντας ένα φίλο που είχε πάει για σάντουιτς... Αυτό που μου έκανε εντύπωση από το διάλογο μας, ήταν το κέφι του ανθρώπου αυτού καθώς μου περιέγραφε την δουλειά του... Την αγάπη και το κέφι του που στο χαμόγελο του έδειχνε ότι διατηρεί και τα 47 χρόνια που κάνει την ίδια δουλειά. "Εάν δεν το γούσταρα θα το είχα σταματήσει" μου είπε με χαμόγελο δίνοντας μου στο χέρι το θεσπέσιο κρεμώδες, τυλιχτό με φύλο παρασκεύασμα.

Πόσο κέφι και αγάπη μπορείς να βρεις σε έναν άνθρωπο ε;...
.
.
.

διαβάζοντας στον όλο και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μου ένα βιβλίο του Stephane Hessel με τον ιδιότυπο τίτλο ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΤΕ και με την αφορμή της αυριανής, και σημερινής μάλλον γιορτής καθώς το πανηγύρι κρατεί απο σήμερα στα σχολεία μας, αλλα και στους δρόμους της Αθήνας όπως διαπίστωσα το πρωί , θα ήθελα να σας εκθέσω μια ερώτηση και να μαζέψω όσο το δυνατόν περισσότερο τις γνώμες όσων διαβάζουν και ενδιαφέρονται...

Πώς γίνεται, τόσα χρόνια πρίν έχοντας τίποτα, οι άνθρωποι να πετύχουν τόσα πολλά.... Και σήμερα, έχοντας τα πάντα να μην μπορούν να πετύχουν τίποτα...; κλαίνε και οδύρονται πίσω από κάθε πρόβλημα . . . ;

Έλεος.





Έλεος. Δεν ξέρω τι να γράψω.Ντάξει το ξέραμε... ο παραλογισμός είναι θεμέλιος λίθος της σύστασης της ελληνικής πολιτικής αλλά όχι όταν εν ψυχρώ απειλούνται ανθρώπινες ζωές.

"Κατά δεκάδες εισάγονται σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης οι μετανάστες απεργοί πείνας, που διανύουν πλέον την 36η ημέρα απεργίας πείνας. Τις τελευταίες ημέρες ορισμένοι από τους απεργούς έχουν κόψει και το νερό, με αποτέλεσμα να καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλον. " ... γράφει η καθημερινή.

Γαμώ την την εξουσία σας μέσα τι σκατά κάνετε?  Τι σκατά κάνουμε?  Πώς το επιτρέπουμε?

Τι στον πούτσο τις θέλετε τις συσκέψεις και τα συνέδρια και τις επιτροπές και τις συμβιβαστικές λύσεις....?

Οι άνθρωποι μάχονται για την αξιοπρέπειά τους , έχουν φτάσει στο ύστατο σημείο, εχουν δουλέψει , έχουν κοπιάσει , έχουν ταλαιπωρηθεί και ζητούν το αυτονόητο...
. . .  νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα όλων των μεταναστών που  ζουν και να εργάζονται για χρόνια στην Ελλάδα ...

Και εμείς τι κάνουμε?  Περιμένουμε να πεθάνουνε?  Οι άνθρωποι ρε πούστη! Γιατί απλά δεν τους δίνουμε ότι ζητάνε?  Γιατί...?

Δεν αντέχω ρε παιδιά... Δεν αντέχω...   Δεν τους αντέχω... Τσιφλίκια τους είναι ανθρώπινες ζωές... ?
 Αδικία . απόγνωση.


 

Γαμώτο. Γαμώτο. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα? Ας ελπίσουμε. . .

 




Καλό Μήνα..




Με ένα υπέροχο - αγαπημένο τραγουδάκι μου .. . .