Ο ελάχιστος ή επί 2


Κρύφτηκε πίσω από το βιβλίο της
 -μπορούσα ακόμη να την δω

Έμοιαζε απορροφημένη
-πώς θα μπορούσε να ξεγελάσει εμένα

Γύρισε την σελίδα αδιάφορα
-όπως και την κόρη του ματιού της

Διέκρινα πλέον την ακτίνα του βλέμματός της
να περιεργάζεται την μορφή του
να σκαλίζει την περίμετρο του σώματός του
να μετράει τις ρυτίδες που όριζαν τη προσοχή του

Αυτό ήταν όλο.

Όταν με αντιλήφθηκε
της θύμισα
και μ ευχαρίστησε.

Κάθισα εκεί που καθόταν,
συνέχισα το βιβλίο της
ενώ έψαχνα αφορμή
να γυρίσω ακόμη μια φορά την σελίδα..