ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ .... ΝΟ 2!!!!!!!

Ναι κυρίες και κύριοι , φίλες και φίλοι , αναγνώστες και αναγνώστριες η ζωή όλων μας δεν θα ειναι πια η ίδια.... Μετά την ομολογουμένως τεράστια επιτυχία του άρθρου- διαλόγου του Περικλή, πλήθος θαυμαστών και θαυμαστριών θέλησαν να συμμετέχουν ως συντάκτες στο παρόν ιστολόγιο... Συμμαθήτρια , συνομίληκη , πολύ καλή φίλη για πολλά χρόνια , γκρινιάρα , λιγομίλητη , ψυχούλα , που ακούει στο όνομα evrydiki αποφάσισε να δημοσιεύσει για πρώτη φορά κάτι δικό της... Την ευχαριστούμε και ελπίζουμε να σας αρέσει....

ΜΗ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ ΤΗ ΣΑΤΙΡΑ!!!

Ωπ! Καλημέρα είστε όλοι καλά; Σίγουρα; Α πολύ χαίρομαι! Λοιπόν… αρχικά θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φοβερή και τρομερή δημιουργό αυτού του blog και πολύ καλή μου φίλη ,τη μέλπω, που μου δίνει την ευκαιρία να γράψω κι εγώ κάτι μικρό και ασήμαντο σε αυτό το μεγαλομέγιστο, τιτανοτεράστιο και υπερωκεάνιο blog!

Όπως γνωρίζουμε λοιπόν η σάτιρα στις μέρες μας αποτελεί πηγή εντάσεων και διαφωνιών. Είναι άλλωστε φανερό πως δεν είναι και λίγα τα εξώδικα και οι επιπλήξεις που έχουν δεχτεί σατιρικές εκπομπές όπως για παράδειγμα το Ράδιο Αρβύλα από δήθεν παναγιότατους και μη. Τι είναι λοιπόν η σάτιρα; Προφανώς είναι μια επίθεση στο κατεστημένο, στη εξουσία και στις επικρατούσες ιδέες. Οι σατιριστές δε διστάζουν να βάλουν στο στόχαστρο οτιδήποτε αρκεί βέβαια να είναι δημοσιοποιημένο. Ως αποτέλεσμα πολλοί επιθυμούν να θέσουν όρια σε αυτή την επικριτική και συχνά σκληρή γελοιοποίηση. Η σάτιρα λοιπόν έχει σκοπό να ξεσκεπάσει με πονηρό ίσως τρόπο τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της κοινωνίας μας. Καταφέρνει να διαβρώσει τα διάφορα προσωπεία αποκαλύπτοντας το ψεύδος και την υποκρισία. Η πολιτική και κοινωνική σάτιρα θίγει τα κακώς κείμενα και μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στη διόρθωσή τους. Ακόμη η σάτιρα λειτουργεί αφυπνιστικά για τους πολίτες και οδηγεί στην αυτογνωσία και στη βελτίωση των αδυναμιών. Ωστόσο είναι γνωστό πως λίγοι αποδέχονται τη διαπόμπευσή τους. Μη μπορώντας να υποστηρίξουν τη θέση τους με επιχειρήματα και χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν πως από τη φύση της η σάτιρα είναι αμείλικτη και δεν κάνει διακρίσεις καταφεύγουν στα δικαστήρια και εξευτελίζονται ακόμα περισσότερο.

Προφανώς η σάτιρα δεν μπορεί να ασκηθεί από τον οποιονδήποτε. Η σάτιρα ασκείται από άτομα διορατικά με έντονο το αίσθημα του αυτοσαρκασμού και της οξύνοιας, βλέπε Αντώνη Κανάκη. Ο σατιρικός είναι ο πρώτος που οφείλει να διακρίνει την υποκρισία και την αναισθησία για να τη φανερώσει και στους άλλους, όχι αυτούσια αλλά συγκαλυμμένη με το πέπλο του γελίου.

Το πρόβλημα υπάρχει όταν ο σατιριστής δεν έχει τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν, ούτε και το λεπτό χειρισμό που απαιτείται ώστε η σάτιρα να βρεί το στόχο της. Πρόβλημα δημιουργείται και όταν ο σατιριζόμενος δεν αποδέχεται τη σάτιρα. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως ευθύνεται η ίδια η σάτιρα, εφόσον αυτοσκοπός της είναι να στηλιτέψει και επομένως είναι λογικό να στεναχωρεί τους ανθρώπους στους οποίους ασκεί κριτική και φανερώνει τα ελαττώματα τους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι αδιανόητο να υφίσταται σάτιρα με όρια. Διότι αν υπάρχει κάτι σε αυτό τον κόσμο που δεν πρέπει να έχει όρια τότε αυτό είναι η σάτιρα. Γιατί πείτε μου, ποιος είναι ικανός να θέσει αυτά τα όρια και με ποια κριτήρια; Μήπως είναι σωστό να μη σατιρίζονται για παράδειγμα πρόσωπα της εκκλησίας και να σατιριζόμαστε μόνο εμείς οι κοινοί θνητοί που δεν έχουμε την εξουσία της εκκλησίας στα χέρια μας; Ε;;;

Από την άλλη η δήθεν σάτιρα που απλώς γελοιοποιεί χωρίς να έχει άλλο αποτέλεσμα είναι ένα ανούσιο αστείο που προσβάλλει την προσωπικότητα του ατόμου και γι’αυτό είναι καταδικαστέα

Η κοινωνία μας λοιπόν έχει ανάγκη τη σάτιρα που άφοβα επικρίνει οτιδήποτε ανήθικο αδυνατούν να ξεσκεπάσουν οι νόμοι της κοινωνίας παρόλαυτά για να είναι επιτυχημένη αυτή η σάτιρα πρέπει να εκπληρώνει το σκοπό της και να υπακούει μόνο στους δικούς της κανόνες. Αυτά! θενκς! Περιμένω σχόλια!.