Περι Ελευθερίας...

Να 'μαστε πάλι λοιπόν.Καλοκαίριασε...Βρέχει...Η Μέλπω οργώνει το τασάκι της, βασίλισσα τις στάχτης, αναδυομένη απο τη μιζέρια της κοινωνίας μας, στην χαρά και το κέφι του δικού της κόσμου...Και γω...Κάθομαι και γυροφέρνω στο δωμάτιο, το pc σάπισε πάλι και του χορηγώ τα απαραίτητα γιατροσόφια και εγώ ενώ ψοφάω να παίξω κιθάρα δεν μπορώ.Μην ρωτάς γιατί θα το καταλάβεις!Χθες λοιπόν που λες φίλε μου έγινε χαμός εδω,σπίτι...Live βραδυ αλλα τα όνειρα του Σαββατόβραδου κοστίζουν ακριβότερα απο αυτά της Κυριακής για όσους ξέρουν το κομμάτι.Εμάς παρόλα ταύτα άλλο μας έκαιγε...
Χθές αποφάσησα να μην τα ξαναπάρω, να μην ξανανευριάσω να μην ξαναβρίσω.Άστην ρε συ να λέει τις μαλακίες που λέει και συ συγκρατήσου.Αλλά είναι αυτό εύκολο;Όταν οι πράξεις είναι αντίθετες με τις πράξεις ενός ανθρώπου; Σου λέει σε εμπιστεύομαι!Σου λέει ελεύθερος είσαι!Ποιός σε εμποδίζει; Χα...Πετυχημένο...
Τί είναι η ελευθερία όμως φίλε μου;!Ελευθερία για μένα ειναι να νιώθεις ο εαυτός σου.Ένα χτύπημα αγανάκτησης στον τοίχο!Ελευθερία είναι να μην φοβάσαι τίποτα.Ελευθερία ειναι ακολούθως να παίρνεις δράση έτσι ώστε να καταφέρνεις να νιώθεις ο εαυτός σου!Χωρίς να περιορίζεις το ίδιο δικαίωμα του συνανθρώπου όμως!
Η ελευθερία στις μέρες μας καταπατείται παντού.Στο σπίτι, στη δουλειά στο σχολείο ακόμα και στον ελεύθερο μας χρόνο!Του οποίου ακόμα και το όνομά του προϋποθέτει ελευθερία!Αλλά αυτό πάντα γινόταν και πάντα θα γίνεται δυστυχώς...Από τη στιγμή που βάσει υλικών αγαθών ένας άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί ανώτερος η κατώτερος απο τον άλλον τότε σταματάει και η ελευθερία.Γιατι ποιός δυνατός θα σεβαστεί το δικαίωμα του αδύνατου να είναι ο εαυτός του;Απειροελάχιστοι...
Το πρόβλημα είναι όμως ότι οι άνθρωποι μερικές φορές δεν καταφέρνουν ούτε οι ίδιοι, μέσα τους να είναι ελεύθεροι."Το οτι είμαι στη φυλακή δεν σημαίνει οτι δεν είμαι ελεύθερος.Πάντα ήμουν." όπως ανέφερε ο γεράκος φυλακόβιος πρωταγωνιστής κάποιας ταινίας...Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος καταφέρνει και παρόλη την πίεση παρόλα τα βάσανα κρατά κάποιο κομμάτι μέσα του ελεύθερο.Τι γίνεται όμως στον σύγχρονο άνθρωπο όταν δεν τα καταφέρνει; Τότε φίλε μου πεθαίνει.Ελευθερία είναι ζωή και είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε δίπλα σ αυτήν."Καλυτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή" στα λόγια του Φερραίου.Ελευθερία είναι κάτι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο.Πολλά πραγματα μαζί.Οι φυλακές, οι τιμωρίες, το ξύλο σε μερικές περιπτώσεις και πολλά άλλα που θεωρούνται ότι καταπατούν την ελευθερία του ανθρώπου, συνήθως είναι άστοχες ποινές. Ο κάθε άνθρωπος εκφράζει την ελευθερία του διαφορετικά. Αυτή η ελευθερία που μόνο αυτός ξέρει τί είναι, ή ίσως ούτε αυτός, είναι το μυστικό αυτό μέρος του που τον κρατάει ελεύθερο υπο κάθε κατάσταση.Η ελευθερία μέσα σου βρίσκεται σε απλά πράγματα.Πράγματα που σε κάνουν χαρούμενο.Που σε λυτρώνουν.Που αισθάνεσαι άνθρωπος, γη και αέρας.
Όταν τις καταλαβαίνουμε,ας μην καταπατάμε τις ελευθερίες αυτές των συνανθρώπων μας....Όσο για μένα κόψε μου τη μουσική και την ησυχία μου και με σκότωσες.Για σένα ποιός ξέρει...;Αφήστε τις στάχτες σας σχετικά με το θέμα αν έχετε κέφι...

Pink Floyd - Don't Leave Me Now (Always here...)

Τρέχτε .. να γλιτώσετε....!

Είναι επίσημα πια το τέλος του σχολείου για φέτος(!) - το οποίο στην πραγματικότητα είχε πάψει να λειτουργεί ή απλά υπολειτουργούσε τους τελευταίους 2 μήνες...  Ναι! Και δεν μπορούσαμε να το γιορτάσουμε με τίποτα λιγότερο από το καθιερωμένο κάψιμο των βιβλίων , μπουγέλα , εξορμήσεις σε παραλίες..κτλ... και φυσικά με ένα αρθράκι στο παραμελημένο cenicero μου....

Tώρα που το σκέφτομαι , ωστόσο, μπορεί να είναι φαινομενικά το τέλος της σχολικής χρονιάς αλλά για την πλειοψηφία των μαθητών -τουλάχιστον του λυκείου- , τα βάσανα συνεχίζονται.... Ενώ εδώ και μερικούς μήνες ξυνόμαστε σε αυτό το πράμα που λέγεται σχολείο και υπόλοιποι νομίζουν ότι περνάμε όμορφα , μπορώ να σας διαβεβαιώσω από προσωπική πλέον εμπειρία ότι δεν είναι έτσι... Φροντιστήρια αγγλικών , γαλλικών , γερμανικων ,εξετάσεις για ξενόγλωσσα διπλώματα- που νομίζεις ότι θα σου εξασφαλίσουν μια πιο αξιοπρεπή δουλίτσα και λίγα λεφτά παραπάνω, αλλά πάνω και πέρα από όλα τα φροντιστήρια ελληνικών που πρέπει αναγκαστικά να συνεχίσεις και το καλοκαίρι γιατί όλοι λένε ότι έτσι πρέπει!
Είσαι δημοτικό? Προετοιμάσου για τις απίστευτες δυσκόλίες του γυμνασίου...!
Είσαι γυμνάσιο? Θες άμεση βοήθεια! Αρχίζει το λύκειο! Αγχώσου!Βρες ένα φροντιστήριο και γράψου όσο προλαβαίνεις!
Είσαι λύκειο? Δεν κάνεις φροντιστήριο? Τι???Χαχα! Ζεις ακόμη? Δεν θα περάσεις πουθενα! Χαχα! Υπάρχει μία τελευταία ευκαιρία : 50 ώρες τη βδομάδα υπερεντατικά, 2 μήνες το καλοκαίρι nonstop και ξέχνα σαββατοκύριακα, αργίες, βολτίστες , σινεμαδάκια , μουσικούλα , χόμπι , γκομενίτσες ή αγοράκια....
Και αν νομίζτε πως όλα αυτά θα σας κοστίσουν.. Κάνετε μεγάλο λάθος... Να υπολογίζετε μόνο μόνο 10.000 -τουλάχιστον- το χρόνο για κάθε παιδάκι σας... Κάντε 5-6 μαζεμένα και θα νιώσετε..!

Τώρα θα μου πείτε τι σκατά κάνουμε 7 ώρες στο σχολείο και θέλουμε άλλες τόσες στα φροντιστήρια....? Ναι... όντως.. Αλλά καλό είναι να ληφθούν υπόψην οι παρακάτω αλήθειες :
1.Άχρηστα , δυσνόητα , κακογραμμένα βιβλία..
2.Μάθημα σε άθλιες τάξεις - στην δικιά μου την περίπτωση μάλιστα σε λυόμενο κονταίινερ..
3.Καθηγητές χούφταλα , αδιάφοροι , αυθεντίες , αγενείς , στενόμυαλοι , ανίκανοι..
4.Μαθητές εξουθενωμένοι από τα φροντιστήρια...
Κάνοντας την σούμα έχουμε μια δικαιολογημενη(?)  απαξίωση του ελληνικού σχολείου.... Παρόλο που ύπάρχουν καθηγητές - εξαιρέσεις , που κάνουν διάλογο , ενδιαφέρονται πραγματικά , αγαπούν το μαθητή και το μάθημα τους και μπορούν να αμβλύνουν όλες  τις ατέλειες του σημερινού συστήματος... Αλλά δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε εξαιρέσεις..

Και είμαι κρίμα... Και το λέω μέσα από την καρδιά μου... Γιατί τα σχολεία  έπρεπε να αποτελούν τα πιο χαρούμενα μέρη του κόσμου και τα αγαπημένα των παιδιών .. όπου γίνεται κάτι μαγικό... μαθαίνουμε.. για μας , για τους εαυτούς μας , την ιστορία , γινόμαστε άνθρωποι και ετοιμαζόμαστε να λάβουμε την θέση των γονιών μας... διαιωνίζουμε την γνώση, την αγάπη για την γνώση και τους άλλους... Και τελικά αναγκαζόμαστε να καθόμαστε 12 -τουλάχιστον- χρόνια σε θρανία, διαβάζοντας ακούσια , αποστηθίζοντας στείρα πράματα , παρακολουθώντας αποτυχημένους καθηγητές , δημιουργώντας μια λάθος εικόνα για τον κόσμο και τους εαυτούς μας , αφήνοντας την πραγματική ζωή να περνάει από δίπλα , δυσανασχετώντας εγκλωβισμένοι σε ένα άθλιο σύστημα, δημιούργημα ανθρώπων που τους εμπιστεφθήκαμε τις ζωές μας - υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για κάποιον άραγε ??-  και αυτοί τα σκάτωσαν , τα γάμήσανε όλα , κατέστρεψαν το δικαίωμα στην γνώση και την δωρεάν εκπαίδευση , το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή και όχι επιβίωση...
Πληρώστε για να μάθετε..να βγάλετε περισσότερη ύλη, να περάσετε σε καταπληκτικές σχολές και να κάνετε περήφανουν τους γονείς!!! Όσοι δεν έχετε λεφτά κόψτε το κεφάλι σας , μείνετε αγράμματοι , γαμηθείτε.. ποιος χέστηκε! Εσείς οι τυχεροί που θα μάθετε δυο παπάρες , μην χαίρεστε.. μετά από τέτοιο γαμήσι, πλύση εγκεφάλου , θα έχετε ξεχάσει  ποιοι είστε , τι όνειρα είχατε , τα συστατικά που σας καθιστούν φυσιολογικούς σκεπτόμενους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ... Θα έχετε γίνει φυτά αυτών που σας θρέφανε με τον παραλογισμο και αρρωστημένη σκέψη , υποχείρια του χρήματων , υποχείριά τους....

Απομακρυνθείτε όσο προλαβαίνετε , σκεφτείτε, ακολουθείστε τα όνειρά σας , διαβάστε ό,τι εσείς γουστάρετε , βοηθείστε τους άλλους και αγαπάτε όσο περισσότερο μπορείτε...

Γεια σε όλους σας... Με υγεία δηλαδή -όπως πρόσφατα συνειδητοποίησα-.... Ή μάλλον γεια χαρά ..δηλαδή με υγεία και χαρά... Σήμερα καλωσορίζουμε ακόμη μία εκπληκτική συνεργάτιδα, χρόνια φιλενάδα , μακρινή συγγενής , με καλλιτεχνικές και όχι μόνο ανησυχίες, έξαλλο στυλ και υπέροχα μάτια....Ας απολαύσουμε λοιπόν, κάποιους από τους καίριους ή άκυρους προβληματισμούς της , αυτή τη φορά αναφορικά με την ανθρώπινη ζωή και την αξία της....

Καλημερούδια! Τι κάνετε? Μια χαρά φαντάζομαι, Ιούνιο μήνα... Λοιπόν σήμερα θα έχετε την χαρά να γνωρίσετε ένα ακόμη συνεργάτη , εμένα εννοείται, που αποφάσισα επιτέλους να γράψω άρθρο για το Cenicero... Mετά από παρακλήσεις της (πάντα υπέροχης) Μέλπως και αφού όλος ο κόσμος πλέον έχει γράψει , είπα και εγώ να συνεργαστώ με αυτό το φανταστικό , μοναδικό blog! Kι αφού έχω εξετάσεις κι χρόνο για περίεργες σκέψεις (θα έχετε προσέξει ότι όταν κωλοβαράς το ρίχνεις στη φιλοσοφία) είπα να τις μοιραστώ με εσάς ...

Τις προάλλες λοιπόν , έτσι στο ξεκάρφωτο , μου ήρθε φλασιά το θέμα της ανθρώπινης ζωής , κυρίως της αξίας. Η αφορμή: κάπου άκουσα ότι οι άνθρωποι ψάχνουν πλανήτες με σχετικά ευνοικές συνθήκες για την διατήρηση της ζωής. Ο λόγος?  Μα για να πάμε την αφεντιά μας  σε άλλο πλανήτη , τώρα που όπου να 'ναι θα καταστρέψουμε με τρομερή επιτυχία τον δικό μας, για να μην χαθεί το είδος μας. Κι αναρωτιέμαι είμαστε τόσο πολύτιμοι που θα μας στερηθεί το υπόλοιπο σύμπαν?

Βασικά , πολλά είδη εμφανίστηκαν στη Γη (και μπορεί και αλλού , δεν το ξέρουμε ) και μετά εξαφανίστηκαν , αλλά αυτό δεν επηρέασε ούτε στο ελάχιστο την πορεία του σύμπαντος. Άρα, λογικά , ούτε η δική μας εξαφάνιση θα ενοχλήσει κανέναν...

Όμως ο άνθρωπος θεωρεί τη ζωή του "ύψιστο αγαθό" ... Γιατί άραγε? Αφού για τον υπόλοιπο κόσμο δεν σημαίνει τίποτα, ούτε καν για τα άλλα είδη του δικού μας πλανήτη. Αφού , είτε υπάρχουμε, είτε όχι , ο κόσμος δεν επηρεάζεται σχεδόν καθόλου... Εμείς γιατί θεωρούμε τόσο σημαντική τη ζωή μας?

 Καταρχήν , την αξία ενός πράγματος την καταλαβαίνουμε καλύτερα όταν χάσουμε. Με βάση αυτό, ας δούμε ένα παράδειγμα... Μια λιονταρίνα μητέρα έχει μητρικό ένστικτο , όπως όλα τα ζωά... Ο θάνατος του μωρού της θα την αγγίξει , θα τον συναισθανθεί... ΄Οταν χαθεί ένας άνθρωπος , οι δικοί του άνθρωποι, θα λυπηθούν επίσης. Όμως η ούτε λιονταρίνα θα νοιαστεί για το νεκρό άνθρωπο , ούτε οι άνθρωποι για το λιονταράκι. Συμπέρασμα ,  η ζωή κάθε πλάσματος έχει αξία μόνο για τα υπόλοιπα ίδια πλάσματα...

Άρα καταλήγω στο ότι η ανθρώπινη ζωή από μόνη της είναι ανούσια και μηδαμινής σημασίας. Αποκτά όμως νόημα επειδή ζούμε με συνανθρώπους μας και γι αυτούς είναι σημαντική. Η ζωή μας έχει αξία μόνο στο μυαλό των μυαλό των άλλων ανθρώπων, αλλά αν το δούμε σφαιρικά, δεν έχει.Βέβαια, οι άνθρωποι είναι εγωιστές και τείνουν να γενικεύουν καταστάσεις. Πχ , όταν κάτι τους είναι χρήσιμο , το ονομάζουν χρήσιμο , αν κάτι το βρίσκουν ενοχλητικό, το λένε κακό , αν κάτι είναι σημαντικό για τους ίδιους, το ανακηρύσσουν ζωτικής σημασίας... Άρα θεωρούν ότι η ζωή τους , επειδή έχει αξία για τους ίσιους , έχει για όλα τον κόσμο. Το είδος μας είναι αλαζονικό και έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Η πρόθεσή μας να διαιωνίστούμε σε άλλον πλανήτη είναι κατά την γνώμη μου εγωκεντρική και ανήθικη. Πιστεύουμε ότι επιβάλλεται να διατηρηθούμε πάση θυσία ,λες και θα λείψουμε σε κανέναν. Και στο κάτω κάτω έχουμε αποδείξει μέσα από την Ιστορία ότι είμαστε ένα είδος ικανό για κάθε έιδους φρικαλεότητα και υπερβολή.Αυτά εννοείται πως δεν μας απασχολούν. Καταλήγω, για να μην σας κουράζω ότι ο άνθρωπος είναι υπερβολικά εγωιστής και αλαζόνας, και μάλιστα χωρίς να το αξίζει.

 Ό,τι θεωρεί πολύτιμο ο ίδιος, όπως η ζωή του, το επιβάλλει κι ας μην είναι όντως σημαντικό... Σαν άνθρωπος, βέβαια . κι εγώ πιστεύω ότι η ζωή των συνανθρώπων μου είναι σημαντική, αλλά αυτήν την αποψή δεν την περιορίζουμε σε εμάς, αυτό είναι το λάθος μας. Δεν είμαστε κυρίαρχοι πουθενά κι οι απόψεις μας δεν έχουν νόημα για τους άλλους , και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει η ανθρωπότητα τόσο το καλύτερο.

Αυτά από μένα, σας εξάντλησα , το ξέρω.... Τί να κάνω, έμπνευση είναι αυτή...Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και φυσικά ευχαριστώ το Μελπουλίνι που μου έδωσε την τιμή ( λέμε τώρα, έτσι να τη γλείψουμε λιγάκι) να εκφράσω τις ιδέες μου...Φιλάκια ρουφηχτά σε όλους!