...2 Χρόνια μετά...και τι έγινε;...


Θύμα παραπληροφόρησης άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός.Δύο μέρες πασχίζω να βρώ μια ανταπόκριση απο τα γεγονότα της Δευτέρας 6 Δεκεμβρίου του 2010, 2 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου,στην καρδιά της Αθήνας απο Έλληνα αστυνομικό.

Τα μέσα ησύχασαν.Τηλεοράσεις, τύπος μέχρι και ίντερνετ βουβά στα γεγονότα.Σαν να μην συνέβησε τίποτα.Σαν να ήταν μια ακόμα συνηθισμένη μέρα για την ελληνική πραγματικότητα.Και όμως σήμερα να...Ειδού...:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1233865

Χαμός παιδιά...Διαβάστε και μόνοι σας...Πορείες παντού.Λαός στους δρόμους.Βίαιη καταστολή.Εκφοβισμός, επίδειξη δύναμης.Και σαν να μην έφταναν αυτά, μια απέραντη γλυκιά σιωπή από τα ΜΜΕ...Σαν να θέλαν να το προσπεράσουν απλά...Σαν μια ενόχληση απο μύγα που ξεχνάς για να συνεχίσεις το φαϊ σου.

Όλες αυτές οι αντιδράσεις από την κρατική μηχανή είμαι σίγουρος πως σε κανέναν δεν θυμίζουν την κοινωνία της δημοκρατίας και της πληροφόρησης.Ενημερώσου λαέ!Να ξέρεις τα πάντα για να μπορείς να μας κρίνεις άξιους να σε κυβερνάμε.εεεε....Πώς; Παραπληροφόρηση στον 21ο αιώνα.

Όσο η φτώχεια του λαού αυξάνει, τόσο θα μεγαώνει η οργή του για το καθεστώς,τόσο θα απογοητεύονται, τόσο θα μεγαλώνει και η ενότητα του όμως και τόσο περισσότερη δύναμη θα κατακτά.Δύο χρόνια πριν θρηνούσαμε για το αδικοχαμένο αγόρι.Που ακόμα δεν πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του και να χαρεί αυτό το ανώτερο αγαθό.Τη χαρά, τη θλίψη, τον έρωτα.Δεν πρόλαβε να κάνει οικογένεια.Δεν πρόλαβε να βιώσει τη χαρά της πατρότητας.Δεν πρόλαβε τίποτα γιατί η γραμμή του κόπηκε από έναν τύπο που αντί να τον προστατεύει τον σκότωσε και τον σκοτώνει κάθε χρόνο...

Η Ελλάδα θρήνησε...Αλλά κάποιοι διάλεξαν να την αφήσουν να θρηνεί μόνη της.Είναι καιρός ο πολίτης να αρχίσει να ψάχνεται...Εκείνοι που έσφαλαν μάλλον έσπασαν και δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν τα λάθη τους...Ντράπηκαν σαν μικρό παιδί.Μα, αντί να το παραδεχτούν το λάθος τους, νευρίασαν και άρχισαν να το παίζουν ανώτεροι, σαν κάτι είρωνες τύπους που δεν λανθάνουν ποτέ και βγαίνουν και απο πάνω.Πόσο ακόμα παιδιά θα τον ανεχόμαστε αυτόν τον τύπο;

Ας σηκωνόμαστε σιγά σιγά από το βολικό μαξιλάρι του καναπέ μας.Ας κατέβουμε και εμείς στο δρόμο...Έχουμε περισσότερη δύναμη απο αυτούς...Καθένας μας...κάποτε θα το συνειδητοποιήσουμε.

Αλέξη θα σε θυμώμαστε πάντα...και αν μας ακούς ενα κομμάτι για σένα που το έκανες σαν πάλι επίκαιρο...Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ.Θέλει νεκροί χιλιάδες να ναι στους τροχούς...ας είσαι το μόνο θύμα για να αφυπνιστούν οι σκέψεις...Μια σκέψη ήσουν και εσύ...Τόσο πρόλαβες να μείνεις σε αυτόν τον κόσμο,που όσο μαύρος κι αν φαντάζει, τόσο όμορφος είναι.


Rise and rise again until the lambs become lions......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου