Άναψαν τα θέλω μου
και έσβησαν στα θολά
σου μάτια
Μύρισα στον πυκνό καπνό
καμμένα κομμάτια της ύπαρξης σου
κομμάτια της ζωης χωρίς αύριο
Άφησα το αύριο να κολλήσει στο ταβάνι
εκείνο που χα βάψει με τις μέρες του χτες
και τις νύχτες που δεν ήρθαν ποτέ
Πέρασε κ αυτή η νύχτα
Μπέρδεψα τον δίσκο που φώτιζε
πάνω απ τις
πολυκατοικίες
με την λάμπα που φώτιζε
το δάσος των θέλω μου
έσβησα το φως που ηταν ανοιχτό
και αποκοιμήθηκα στη στεγνή αγκαλιά του τώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου