ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ .... ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ


Γεια χαρά! Τι μου κάνετε? Λοιπόν... σήμερα θα μιλήσουμε για το σχολείο... Κάθε μέρα λοιπόν , ακούγοντας τον επίμονο ήχο του ξυπνητηριού που σηματοδοτεί την έναρξη μιας καινούργιας σχολικής ημέρας , και καθώς αναλογίζομαι την εξέλιξη της γνώριμης σε όλους μας πραγματικότητας - ατέλειωτες ώρες καθηγητικού μονολόγου και στιγνής αποστήθισης , κλίμα ανταγωνιστηκότητας και βαθμοθηρίας , γνώσεων ορισμένης ιδεολογικής κατεύθυνσης , πειθάρχηση της κριτικής σκέψης ,της φαντασίας και του πηγαίου αυθορμητισμού- μου ρχεται να τους διαολοστείλω όλους και να συνεχίσω να κοιμάμαι...


Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το ελληνικό σχολείο του σήμερα "πάσχει" ποικιλοτρόπως. Και δεν είναι μόνο οι εκπαιδευτικές αδυναμίες , οι οποίες εντοπίζονται στο πλαίσιο της μαθησιακής διδασκαλίας και αφορούν τον ελλιπή αριθμό των διδασκόντων ,την ανεπαρκή σε πολλές περιπτώσεις κατάρτισή τους, τις προβληματικές τακτικές ή ακόμη τις αναχρονιστικές μεθόδους που υιοθετούν και εφαρμόζουν αλλά κυρίως το περιεχόμενο των γνώσεων που λαμβάνουμε σε σχέση με την επικρατούσα ιδεολογία. Αυτό σημαίνει, ότι σαφώς το σχολείο οφείλει να μας εμπλουτήσει γνωστικά , διότι μόνον έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικοπολιτικής αφύπνισης, της ηθικής απελευθέρωσης , αλλά όταν οι γνώσεις αυτές έχουν -ως επί το πλείστον- τουλάχιστον συγκεκριμένη κοινωνική κατεύθυνση και σκοπιμότητα , τότε επέρχεται σύγχυση και παραπλάνηση. Συνεπώς , διδασκόμαστε μάλλον αυτό που πρέπει να "μάθουμε" βάση μιας προκαθορισμένης ύλης , θεσμοθετημένης από την εκάστοτε εξουσία , η οποία προφανώς απέχει πολύ από την ουσία των πραγμάτων.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου