Xρόνια μας πολλά!

Φίλε , φίλη, ανυποψίαστε περαστικέ, φανατικό αποτσίγαρο, αγαπημένε συν καπνιστή ή απλά κολλημένε cenicerakia... Σαν σήμερα, 15 Ιανουαρίου του 2010 , μέσα στην απόλυτη βαρεμάρα και εκνευρισμό , αποφάσισα να κάνω κάτι... Έτσι λοιπόν χώρις πολλή σκέψη αποφάσισα να δημιουργήσω ένα blog... Λάθος , όχι ένα blog., το Cenicero....

Αισίως λοιπόν, ένα χρόνο αργότερα , μετράμε 59 αναρτήσεις (59 --> 5+9 = 14--> 1+4 = 5), 3 "επίσημους" συνεργάτες και άλλους 5 "κρυφούς" ,  αρκετούς αναγνώστες και μπόλικους περαστικούς....

Η αλήθεια είναι ότι είμαι χαρούμενη για το δημιούργημά μου , που βέβαια χωρίς εσάς δεν θα ήταν τίποτα... Οπότε σας ευχαριστώ πολύ, τους συνεργάτες, τους φίλους, τους αναγνώστες και τους ...  placebo για την ιδέα του ονόματος...

Κάνω -που λέτε- μια βολτούλα στις αναρτήσεις από πέρσι μέχρι τώρα...  Έχει πολύ πλάκα...  

Και ακόμη πιο πολύ πλάκα έχει να κάνεις βόλτα στις αναρτήσεις όχι του δικού σου blog...  Να "ακούς" τις σκέψεις άλλων ανθρώπων μέσα από τα ιστολόγιά τους....  Ο καθένας έχει κάτι διαφορετικό να πει... Και σε αυτό μοιάζουμε όλοι...

Οπότε..

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ CENICERO!

 . . .  Να τα χιλιάσεις , καλές μας εμπνεύσεις και να σε χαιρόμαστε βρε!

Άντε και του χρόνου ... . . !

Υ.Γ. Ναι το ξέρω. . . είχα υποσχεθεί κέρασμα στους συν καπνιστές και τους φίλους , αλλά όταν κάνουμε σχέδια ο θεός γελάει και με το δίκιο του...  και γω ψοφάω με πονόλαιμο και πυρετο στο κρεβάτι....  Οπότε.. τα φιλιά μου...

 

peace.love.hope.